Sposoby łagodzenia bólu porodowego

     Według oficjalnych standardów jest kilka opcji łagodzenia bólu porodowego do których rodząca ma prawo!

1. W chwili przyjęcia do szpitala osoby, które przyjmują rodzącą powinny przekazać te informacje w sposób zrozumiały, informację o przebiegu porodu, metodach łagodzenia bólu i ich dostępności w danym miejscu

2. Osoby sprawujące opiekę uzgadniają z rodzącą sposób postępowania przy łagodzeniu bólu porodowego

3. Tryb i metody postępowania w łagodzeniu bólu porodowego powinny być dostępne w formie pisemnej, oraz musi go potwierdzić kierownik podmiotu

4. Lekarze, położne, pielęgniarki muszą zapoznać się z tym dokumentem potwierdzając podpisem

5. Łagodzenie bólu to metody niefarmakologiczne oraz farmakologiczne

6. Do metod niefarmakologicznych należą: 
- utrzymanie aktywności fizycznej;
- techniki oddechowe i ćwiczenia relaksacyjne;
- fizjoterapia: masaż, zimne/ciepłe okłady, TENS (przezskórna stymulacja nerwów);
- imersja wodna;
- akupunktura;
- akupresura.
I mogą być prowadzone przez: położną, osobę bliską, po poinformowaniu lekarza położnika przy porodzie przebiegającym niefizjologicznie. Dobór metody uzgadniany jest z rodzącą z uwzględnieniem jej stanu klinicznego

7. Metody farmakologiczne:
- analgezja wziewna;
- dożylnie/domięśniowo stosowane opioidy;
- analgezja regionalna i miejscowa.
W każdym z tych przypadków należy dodatkowo monitorować stan rodzącej oraz płodu

8. Analgezja regionalna obejmuje: 
- analgezję zewnątrzoponową;
- połączoną analgezję podpajęczynówkową i zewnątrzoponową;
- analgezję podpajęczynówkową

W trakcie tego "zabiegu" musi być  bezpośredni dostęp do źródła tlenu, aparatu do pomiaru nieinwazyjnego ciśnienia tętniczego, pulsoksymeru i pompy infuzyjnej, EKG, ssak, zestaw do resuscytacji krążeniowo-oddechowej, defibrylatora oraz produktów leczniczych.
Rozpoczęcie: I faza porodu przy rozwarciu min 1cm ujścia zewnętrznego szyjki macicy. W uzasadnionych przypadkach wcześniej i powinna być kontynuowana w II 
fazie

9. Analgezja miejscowa - to blokada nerwu sromowego, jest wykonywana przez lekarza położnika

10. Analgezja jest przeprowadzana nie później niż 30 minut od zgłoszenia lekarzowi prowadzącemu analgezję regionalną takiego zlecenia. Maksymalnie pół godziny powinnyście dostać znieczulenie!!
Potrzebna jest pisemna zgodna rodzącej

11. Rodzącej, której podajemy analgezję zakładamy jej kartę, w której dokonywane są wyniki oceny klinicznej dokonanej przed założeniem cewnika - dawkowanie, monitorowanie funkcji życiowych i ewentualne powikłania

12. Lekarz po podaniu analgezji miejscowej do przestrzeni zewnątrzoponowej i podpajęczynówkowej powinien znajdować się przez 30 minut w sali, w której znajduje się rodząca i sprawować nad nią bezpośredni nadzór.



Analgezja - jest to zniesienie czucia bólu
Znieczulenie - zniesieniu czucia w obie strony

Wiem, że dla nas różnica w znaczeniu nie ma wielkiego znaczenia, ważna jest kwestia bólu i jego zniesienia.

Źródło: Dziennik Ustaw RP, Rozporządzenie MZ z dnia 16 sierpnia 2018 w sprawie standardu organizacyjnego opieki okołoporodowej.
Opracowanie: własne
Opracowanie to ma charakter wyłącznie informacyjny. 

Pozdrawiam Patrycja